បើទោះបីមានភស្តុតាងវិទ្យាសាស្ត្រជាច្រើន បានបង្ហាញពីគុណតម្លៃនៃការហាត់ប្រាណ និងការធ្វើឱ្យរាងកាយមានភាពសកម្មក៏ដោយ ក៏មានមនុស្សពេញវ័យ ២៧,៥% និងមនុស្សវ័យជំទង់ ៨១% នៅលើពិភពលោកមិនបានអនុវត្តតាមអនុសាសន៍ និងគោលការណ៏ណែនាំរបស់អង្គការសុខភាពពិភពលោកឆ្នាំ២០១០ ក្នុងការធ្វើឱ្យយរាងកាយមានភាពសកម្មជាប្រចាំ ដើម្បីលើកកម្ពស់សុខភាព និងសុខុមាលភាពឡើយ។
វាជាពេលវេលាមួយល្អដែលយុវតីយុវជនជើងឯកអាហារូបត្ថម្ថមានការយល់ដឹង និងចូលរួមជាមួយនឹងការងារអាហារូបត្ថម្ភក្នុងសង្គមយ៉ាងសកម្ម ដោយគាត់បានរៀបចំកម្មរត់ម៉ារ៉ាតុន និងចែករំលែកបទពិសោធន៍នៃរបរអាហារ ក៏ដូចជាការធ្វើលំហាត់ប្រាណ បើទោះបីជារវល់ជាមួយនឹងការប្រចាំថ្ងៃក៏ដោយ។
កញ្ញា ឈុន បូរមី អ្នកសម្របសម្រួលក្រុមយុវជនជើងឯកអាហារូបត្ថម្ភចែករំលែកបទពិសោធន៍ និងការអនុវត្តផ្ទាល់ខ្លួននូវការផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់ការបរិភោគអាហារ និងការហាត់ប្រាណ។ គាតថាតាំងពីឆ្នាំ២០១៦ មកគាត់ចាប់ផ្តើមទ្បើងគីទ្បូជាគម្ហុក ដោយសារតែការមិនសូវបានយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើកត្តាសំខាន់ទាំងពីរនេះ និងដោយសារគាត់មមាញឹកជាខ្លាំងក្នុងការសិក្សានៅសកលវិទ្យាល័យ។ ជាមួយគ្នានេះផងដែរគាត់ក៏រវល់ខ្លាំងក្នុងការបំរើការងារនៅការិយាល័យស្ថាប័នមួយ ដែលជាហេតុមិនសូវមានពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់ទៅលើការហាត់ប្រាណ និងគិតគូម៉ត់ចត់លើបរិភោគអាហារសុខភាពទេ។
កញ្ញា ឈុន បូរមី បាននិយាយថា៖ «ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ គីឡូរបស់ខ្ញុំកាន់តែឡើងទៅៗ ដែលធ្វើឱ្យខ្ញុំកាន់តែមួរម៉ង និងរកាំក្នុងចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ដោយសារតែរូបរាងនាងខ្ញុំមិនមានលក្ខណៈដូចពីពេលមុន។ ជាមួយគ្នានេះខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាចង់គេងយូរ ខ្ជិលធ្វើការ និងមានសុខភាពមិនសូវល្អដូចពីមុនឡើយ។ ពេលនោះធ្វើឱ្យយនាងខ្ញុំចាប់ផ្តើមគិតគូរឡើងវិញអំពីកត្តា និងមូលហេតុដែលធ្វើឱ្យនាងខ្ញុំឡើងគីឡូយ៉ាងគម្ហុកនេះ។ បន្ទាប់ពីការសិក្សាស្វែងយល់លើសារ:សំខាន់ និងគុណតម្លៃនៃការហាត់ប្រាណ និងរបបអាហារសុខភាពមក នាងខ្ញុំបានប្តេជ្ញាចិត្តអនុវត្តន៍ឱ្យខានតែបាន ដើម្បីឱ្យរូបរាងរបស់នាងខ្ញុំមានទម្រង់ដូចដើមវិញ»។
កញ្ញាបន្តទៀតថាគាត់ក៏បានដាក់វិន័យចំពោះខ្លួនឯងយ៉ាងតឹងរឹង ដោយចាប់ផ្តើមហាត់ប្រាណយ៉ាងទៀងទាត់ ជាពិសេសឆ្លៀតហាត់ប្រាណពេលព្រឹកមុនចេញមកធ្វើការ និងពេលល្ងាចបន្ទាប់ពីចេញកន្លែងធ្វើការវិញ ព្រមទាំងឆ្លៀតពេលហាត់ប្រាណនៅចុងសប្តាហ៍ផងដែរ។ ជាមួយគ្នានេះ គាត់ក៏បានអនុវត្តកាត់បន្ថយក្នុងការទទួលទានអាហារដែលមិនមាសុខភាពល្អដូចជា ភេសជ្ជៈដែលផ្អែមខ្លាំង អាហារកញ្ចប់ និងអាហារ fast foods ជាដើម ដែលពីមុនគាត់តែងតែទទួលទានតាមការឃ្លាន ដោយទទួលទានគ្រប់ពេលវេលា និងគ្រប់ទីកន្លែងទាំងអស់។ បន្ទាប់ពីការអនុវត្តន៍យ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ និងជាប្រចាំ គឺឡូរបស់គាត់បានស្រកចុះជាបណ្តើរៗ ពី៦៨ មកត្រឹម៦១ គីឡូដែលផ្តល់ក្តីសង្ឃឹមជាថ្មីឡើងវិញ។
កញ្ញាបន្ថែមថា៖ «ជាការពិត ការហាត់ប្រាណទៀងទាត់មិនមែនជាការងាយស្រួលទេសម្រាប់នាងខ្ញុំ ដោយសារតែភាពមមាញឹកលើការសិក្សា និងការងារដែលមានកាលវិភាគស្អេកស្កះ។ ប៉ុន្តែដោយសារការប្តេជ្ញាចិត្ត និងព្យាយាមឆ្លៀតពេលដែលមាន ដើម្បីសុខភាព និងសុខមាលភាពរបស់ខ្លួន។ ត្រង់នេះ នាងខ្ញុំចង់បញ្ជាក់ថា បើយើងមានការជឿជាក់ ការតាំងចិត្តក្នុងការផ្លាស់ប្ដូរ និងអនុវត្តទៅលើរឿងអ្វីមួយ យើងពិតជាធ្វើបាន។ នាងខ្ញុំអាចធ្វើបាន ហើយក៏ជឿជាក់ថាយុវជនទាំងអស់ក៏អាចធ្វើបានដូចនាងខ្ញុំដែរ។ ការធ្វើលំហាត់ប្រាណ និងរបបអាហារសុខភាព មិនត្រឹមតែធ្វើឱ្យយើងមានសុខភាពល្អខាងផ្នែករាងកាយប៉ុណ្ណោះទេ តែក៍ធ្វើឱ្យយើងមានសុខភាពល្អខាងផ្លូវចិត្តផងដែរ ដោយនាងខ្ញុំសង្កេតឃើញថា បន្ទាប់ពីចាប់ការផ្តើមងាកមករករបបអាហារសុខភាព និងការហាត់ប្រាណ នាងខ្ញុំអាចបង្កើនប្រសិទ្ធភាពការងារ និងការរៀនសូត្រឱ្យកាន់តែប្រសើរទ្បើង ហើយក៍ធ្វើឱ្យយមានទំនាក់ទំនងល្អជាមួយក្រុមគ្រួសារ អ្នករួមការងារ និងមិត្តភក្តិផងដែរ»។
ចំណែកលោកស្រីបណ្ឌិត Sanne Sigh តំណាងគម្រោង MUSEFO នៃអង្គការ GIZ ក៍បានប្រាប់ឱ្យដឹងផងដែរថា របបអាហារដែលមានសុខភាពល្អរួមមានការលាយបញ្ចូលគ្នានៃបន្លែ និងផ្លែឈើ ត្រី ស៊ុត សាច់ គ្រាប់ធញ្ញជាតិ និងគ្រាប់ធញ្ញជាតិ។ នេះក៏រួមបញ្ចូលផងដែរនូវអាហារមានកំណត់ជាតិស្ករ ខ្លាញ់ និងអំបិលខ្ពស់ ដើម្បីឱ្យមានជីវិតដែលមានសុខភាពល្អ។ របបអាហារដែលមានសុខភាពល្អ ជួយការពារនូវបញ្ហាអាហារូបត្ថម្ភគ្រប់ទម្រង់ទាំងអស់ ក៏ដូចជាជំងឺមិនឆ្លងៈ ជំងឺទឹកនោមផ្អែម ជំងឺបេះដូង និងប្រភេទមហារីកមួយចំនួន។
មិនត្រឹមតែរបបអាហារមានសារៈសំខាន់ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែសកម្មភាពរាងកាយក៏មានសារសំខាន់ខ្លាំងដែរ។ នៅពេលយើងគិតអំពីសកម្មភាពរាងកាយ យើងតែងតែគិតថាយើងត្រូវរត់ម៉ារ៉ាតុង ឬជិះកង់ចម្ងាយ 50គីឡូម៉ែត្រ។ ប៉ុន្តែសកម្មភាពរាងកាយត្រូវបានកំណត់ដោយ WHO ដូចជាចលនារាងកាយណាមួយដោយសាច់ដុំរបស់យើងដែលត្រូវការថាមពល។ អ៊ីចឹងអាចដើរទៅការិយាល័យរាំ នៅផ្ទះជាមួយកូនរបស់អ្នក ឬជិះកង់ទៅការិយាល័យ។
លោកស្រីបណ្ឌិត Sanne Sigh បានលើកឡើងថា៖ «រាងកាយរបស់អ្នកនឹងស្រឡាញ់អ្នកសម្រាប់ការធ្វើសកម្មភាពរាងកាយណាមួយ។ អ្នកប្រហែលជាឆ្ងល់ថា ហេតុអ្វីបានជាការធ្វើលំហាត់ប្រាណសំខាន់ម៉្លេះ? វាដោយសារតែសកម្មភាពរាងកាយជួយការពារ និងគ្រប់គ្រងជំងឺមិនឆ្លង។ វាក៏ការពារជំងឺលើសឈាម និងរក្សារាងកាយឱ្យមានសុខភាពល្អផងដែរ។ រឿងមួយដែលខ្ញុំយល់ថាសំខាន់ គឺសកម្មភាពរាងកាយអាចធ្វើឱ្យសុខភាពផ្លូវចិត្តប្រសើរឡើងដោយកាត់បន្ថយរោគសញ្ញានៃជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត និងការថប់បារម្ភ និងគុណភាពនៃជីវិត និងសុខុមាលភាព។ វាអាចពិបាកក្នុងការស្វែងរកពេលវេលាត្រូវធ្វើសកម្មភាពរាងកាយ ប៉ុន្តែត្រូវចងចាំរឿងពីរយ៉ាងដែលត្រូវធ្វើ ទីមួយ៖ វាដល់ពេលត្រូវវិនិយោគលើអ្នក និងគ្រួសាររបស់អ្នក និងទីពីរ៖ ប្រភេទនៃសកម្មភាពរាងកាយណាមួយត្រូវបានរាប់។ ពេលខ្លះលេងបាល់ទាត់ជាមួយកូនរបស់អ្នកគឺល្អ អ្នកមិនចាំបាច់រត់ទេ ការរត់ម៉ារ៉ាតុងរាល់ពេលដើម្បីទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ពីវា»។
ការហាត់ប្រាណ និងការទទួលទានរបបអាហារសុខភាពជាប្រចាំ មានសារៈសំខាន់ណាស់សម្រាប់សុខភាពរបស់់យើង។ ការសម្រេចបាននូវការកាត់បន្ថយបរិមាណកាឡូរីតាមរយៈការផ្លាស់ប្តូរវិជ្ជមាននូវរបបអាហារ គឺជាគន្លឹះសម្រាប់ការទប់មិនឱ្យរាងកាយយើងឡើងទម្ងន់ខ្លាំង ដែលនាំឱ្យមានហានិភ័យខ្ពស់ដល់សុខភាព ខណៈដែលការហាត់ប្រាណទៀងទាត់ផ្តល់នូវអត្ថប្រយោជន៍ជាច្រើនដែលជួយទ្រទ្រង់លទ្ធផលសុខភាពល្អប្រសើរទាំងនេះ ឱ្យមានចីរភាពក្នុងរយ:ពេលយូរ។ ការសិក្សាជាច្រើនបានបង្ហាញថា នៅពេលដែលរាងកាយយើងមានភាពសកម្មជាប្រចាំ រួមជាមួយនឹងការអនុវត្តន៍របបអាហារសុខភាពបានទៀងទាត់អាចជួយកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃជំងឺបេះដូង ជំងឺលើសឈាម លើសជាតិស្ករនិងខ្លាញ់ ជួយបង្កើនសាច់ដុំរាងកាយ និងធ្វើឱ្យសុខភាពផ្លូវកាយ និងសុខភាពផ្លូវចិត្តរបស់យើងម្នាក់ៗ មានលក្ខណ:ប្រសើរឡើង។ អង្គការសុខភាពពិភពលោកក៏បានបញ្ជាក់ថា ការហាត់ប្រាណបានទៀងទាត់អាចជួយការពារ និងគ្រប់គ្រងជំងឺទឹកនោមផ្អែម ជំងឺបេះដូង ជំងឺមហារីក និងជំងឺផ្សេងៗ ទៀតបានយ៉ាងល្អ។ ការធ្វើឱ្យរាងកាយយើងមានភាពសកម្មភាពក៏អាចកាត់បន្ថយជំងឺបាក់ទឹកចិត្ត និងការថប់បារម្ភ ព្រមទាំងពង្រឹងស្មារតី បង្កើនលទ្ធភាពរៀនសូត្រ ប្រសិទ្ឋភាពការងារនិងលើកកម្ពស់សុខុមាលភាពទូទៅរបស់យើង។
លោកស្រីបណ្ឌិតបន្ថែមថា៖ «ដើម្បីសុខភាព និងសុខុមាលភាពល្អប្រសើរ អង្គការសុខភាពពិភលោកបានណែនាំថា មនុស្សពេញវ័យម្នាក់គួរហាត់ប្រាណដោយការដើរ ការស្រោចទឹកដំណាំ ការលេងកីឡា ការធ្វើចលនាខ្លួនប្រាណក្នុងពេលកំពុងអង្គុយមើលទូរទស្សន៏និងកម្មវិធីផ្សងៗ ការដើរឡើងជណ្ដើរជាដើម ឱ្យបានយ៉ាងហោចណាស់ពី១៥០ ទៅ ៣០០នាទីក្នុងមួយសប្តាហ៍ ហើយសម្រាប់កុមារ និងយុវវ័យគួរធ្វើឱ្យរាងកាយមានសកម្មភាព ឬហាត់ប្រាណយ៉ាងហោចណាស់បានរយៈពេល៦០នាទីក្នុង១មួយថ្ងៃ»។
ទោះបីមានភស្តុតាងវិទ្យាសាស្ត្រជាច្រើន បានបង្ហាញពីគុណតម្លៃនៃការហាត់ប្រាណ និងការធ្វើឱ្យរាងកាយមានភាពសកម្មក៏ដោយ ក៏មានមនុស្សពេញវ័យ ២៧,៥% និងមនុស្សវ័យជំទង់ ៨១% នៅលើពិភពលោកមិនបានអនុវត្តតាមអនុសាសន៍ និងគោលការណ៏ណែនាំរបស់អង្គការសុខភាពពិភពលោកឆ្នាំ២០១០ ក្នុងការធ្វើឱ្យយរាងកាយមានភាពសកម្មជាប្រចាំ ដើម្បីលើកកម្ពស់សុខភាព និងសុខុមាលភាពឡើយ។
ការហាត់ប្រាណ ឬធ្វើឱ្យរាងកាយសកម្មជាប្រចាំ អាចធ្វើឱ្យពិភពលោកទប់ស្កាត់មរណភាពប្រជាជនបានពី ៤ទៅ ៥លាននាក់ក្នុងមួយឆ្នាំៗ។ ឥរិយាបថមិនល្អដូចជាការអង្គុយធ្វើការក្នុងការិយាល័យយូរពេកអាចបង្កើនហានិភ័យដល់សុខភាពធ្ងន់ធ្ងរជាច្រើន។ ការកំណត់បាននូវតុល្យភាពនៃការអង្គុយធ្វើការ ពេលសម្រាកគ្មានសកម្មភាព និងការធ្វើសកម្មភាពរាងកាយ គឺជាទម្លាប់ល្អសម្រាប់សុខភាពរបស់យើង៕
រូបភាពដោយ៖ ទុយ អេងលី (សាគូរ៉ា)
